Dalgınlığım ve durgunluğumu yendiğim zamanlarda İzmir'deki
arkadaşlarımla buluştum. Birkaç saat için de olsa, Momentos, Sadece C, Birgaripşeyma ve A. ile.Keşke kapı komşularım olsalardı. Seviliyorsunuz.
***
Ankara'dan İzmir'e geldiğimde ilk bir hafta kesinlikle yabancı geliyor şehir. Yazın gelince sıcakları fena, yıllardır bakımsızlık içinde oluşu facia... Ama doğduğum, büyüdüğüm şehir, sevdiğim insanların çoğunluğu da burada...
Ikinci hafta alışıyorum, çocukluğumun geçtiği yerleri şöyle bir dolaşayım istiyorum hatta. Çocukken nasıldı, şimdi neyi farklı görüyorum...neleri hatırlıyorum yürürken, neleri unutmuşum da... Bu da başka bir yazı konusu aslinda, başlıbaşına...
Ben de isterdim…. Kim bilir belki bir gün blogger koop ;)
YanıtlaSilKim bilir, dünya ihtimallerle dolu:)
SilYa inanır mısın bunu sık sık düşünüyorum, aynı apartmanda olmak bir konfor bence. 😊👌
YanıtlaSilBence de konforlu olurdu:)
SilBloğun en güzel yanlarından birisi böyle bir araya gelmek :) Ahh çocukluk. Ahh o güzel günler.
YanıtlaSilIyi ki o zaman blog açmışım:) Çocukluk uzak ülke...
Sil