NE YAPSAM BİLEMİYORUM...

 Sıkıntı,üzüntü,delirti...


CENAZEDE BLUES


Tüm saatleri durdurun, telefonu kesin,
Köpeği havlatmayın arkasında sulu bir kemiğin,
Piyanoları susturun, ve çalarken boğuk sesli davullar
Tabutu çıkarın dışarı, gelsin yas tutanlar.

Uçaklara inleyerek daireler çizdirin göklerde
Yazarken bu haberi, "O öldü." diye,
Siyah fiyonklar takın beyaz boyunlarına güvercinlerin,
Trafik polislerine siyah eldivenler giydirin.

O benim Kuzey'imdi, Güney'imdi, Doğu'mdu ve Batı'mdı,
Çalışma haftam ve Pazar rahatımdı.
Öğlem, gece yarım, konuşmam, şarkım;
Sevgi sonsuza dek sanırdım, yanıldım.

Yıldızlar artık gereksiz, söndürün hepsini
Ay'ı paketleyin, parçalayın Güneş'i
Dökün okyanusu, süpürün ormanı
Artık hiçbir şey güzelleştiremez hayatı.

Wystan Hugh AUDEN

Çeviri: Hande TEKİN


3 yorum:

  1. Çok güzel bir şiirmiş...

    YanıtlaSil
  2. umutsuzluk bu yüzden günah işte, şirk var içinde çünkü.
    insan derin bir yas içindeyken o yası hiç bitmeyecek sanıyor ama gördüğü ilk umut ışığının ardından topal topal koşan gene kendisi...
    "artık hiç bir şey güzelleştiremez hayatı"
    nerden biliyorsun, tanrı mısın?

    bitiyor işte...istesen de istemesen de bitiyor...hayat sana sormadan kafasına göre güzelleşebiliyor...

    YanıtlaSil
  3. Evet, ölenle de ölünmüyor(-medi).

    Geçiyor hepsi; ne demiş Fransızın teki:

    "hepsi geçti küçük kız
    Kuşlar da, hayat da."

    YanıtlaSil

Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)