Hediye vermeyi almaktan daha çok severim. Fakat epey zamandır hediye almadığımı fark edince üzülmedim değil geçenlerde. Neyse ki sevgili Telve'cim ve Tuba'cım güzel hediyeleri ile çıkageldiler. Hani başka bi şey düşünseymişim olurmuş, öyle denk gelmişti yani :)
Üniversitedeyken aklıma estikçe çevremdekilere küçüklü büyüklü hediyeler alırdım. Birden şaşırırlardı, bayram değil seyran değil diye. Onlardaki şaşkınlık ve sevinci görmek beni mutlu ederdi. Hatta son harçlığımı hediyeye yatırıp bir hafta dışarıdan bir şey yemediğimi hatırlıyorum :p
Hediye almak zor iş ama. Hediye alacağın kişiyle olan yakınlığın, cinsiyeti hatta mesleği önemli bu seçimi yaparken....
Samimi olduğun, nelerden hoşlanmadığını ya da o ara ihtiyacı olan bir şeyi bilebildiğin insanlara hediye almak daha kolay elbette.
Ama bu kadar iyi tanımadığın birine hediye seçmek karmaşıklaşıyor.