HEDİYE "SORUNSALI"

Hediye vermeyi almaktan daha çok severim. Fakat epey zamandır hediye almadığımı fark edince üzülmedim değil geçenlerde. Neyse ki sevgili Telve'cim ve Tuba'cım güzel hediyeleri ile çıkageldiler. Hani başka bi şey düşünseymişim olurmuş, öyle denk gelmişti yani :)

Üniversitedeyken aklıma estikçe çevremdekilere küçüklü büyüklü hediyeler alırdım. Birden şaşırırlardı, bayram değil seyran değil diye. Onlardaki şaşkınlık ve sevinci görmek beni mutlu ederdi. Hatta son harçlığımı hediyeye yatırıp bir hafta dışarıdan bir şey yemediğimi hatırlıyorum :p  

Hediye almak zor iş ama.  Hediye alacağın kişiyle olan yakınlığın, cinsiyeti hatta mesleği önemli bu seçimi yaparken....

Samimi olduğun, nelerden hoşlanmadığını ya da o ara ihtiyacı olan bir şeyi bilebildiğin insanlara hediye almak daha kolay elbette. 

Ama bu kadar iyi tanımadığın birine hediye seçmek karmaşıklaşıyor. 

Hemcinsler arasında hediyeleşmek de nispeten kolay. 

Bir de şu sorun var: Hediye kendi zevkini yansıtacak, senin sevdiğin, - sevdiğin ve özel- içinden gelen bir şey mi, yani seni hatırlatacak, hissettirecek şeylerden mi olmalı, yoksa tamamen karşındakinin zevk ve isteklerine göre mi olmalı?

İlk zamanlar daha çok kendi zevkimi yansıtan, içimden onu o kişiye almak geldiği için alırdım hediyelerimi.... Hatta kendi el emeğim bir çok hediye yapmışımdır...

Sonraları bunu ikinci plana attım. 

Yine de vereceğim hediye hem beni yansıtmalı, hem onu düşünerek almalıyım...

İşte bu noktada her zamankinden seçici oluyorum ve dolaş dolaş işim bitmiyor:( Kısa zamanlarda hediye almayı sevmiyorum bu yüzden. Bir arkadaşım için hediye alıp aylar sonra görüştüğümüzde vermişliğim de vardır.

Günümüzde hediyeleşme anlayışı, hediyelerin çeşitliliği ve fazlalığı, hediyeye ulaşma yolları (internet vb.) arttı. Ama bu kadar seçeneğin içinde seçmek hep de kolay olmuyor işte saydığım sebeplerden.

Yine de benim için hediye demek uğraşmak, seçmek, onu düşünerek seçmek, bir zahmete katlanmak... "Hediyeleşme Resmi Törenleri" beni ilgilendirmiyor zira.