kelimelerin namusu

Cemil Meriç, tam olarak hangi bağlamda söylemiş bilmiyorum ama kelimelerin namusundan bahsetmiş.

Bugün, ülke olarak başımızdaki bunca belanın temelinde de benzer bir şeyi görüyorum: Kavram karmaşası.

Neden karmaşa?

neden

Bazı hikâyelerin, romanların bir sahnesi, diğerlerinden daha çok kalmış aklımda. O kadar canlılar ki, adeta o hikâyeyi ya da sekansı yaşamışım gibi. Benim gibi ezberinde ne bir çift mısra olan, ne de  okuduklarından bir cümle anekdot dahi kalan biri için şaşılacak şey.

Kafka İle Söyleşiler

                                                                                                                                         
                                                                                                  Kitapların büyük sakıncalarından bir tanesi                                                                                                   de budur.Sakıncalı, çünkü doğruluk ile                                                                                                         oyun oynuyor.Doğruluk ile oyun, yaşam ile                                                                                                   bir oyundur her zaman.

her eve lazım

İcabında devlet bu işe bir el atsın, o kadar sevapkârsa, her eve göndersin bunlardan.

flu

1. gün: Öğleye doğru alışılmadık bir halsizlik çöker ama umursanmaz, işlere devam edilir. Akşam yemeğinden sonra birden bir titreme gelir ki balçığı yediğinin işaretidir ama artık çok geç gülüm.

2. gün: Bir önceki gece yorganın altında titrenerek geçince ilaçlar ve kat kat giyinmeler başlar. Akşama doğru gözler, tavaya akıtılmak üzere olan yumurtalar gibi yuvalarından uğramaya başlar. Vücudu ateş basar. Kaslar dilim dilim dilimlenir. Kemikler ise soteleniyordur. Yataktan kalkamazsın. Bu flu'nun seninle olan fantazisidir, seni günlerce yatağa bağlamak. Çok geç gülüm. O bakışı atmayacaktın.

Bir insandaki

adalet ve vicdan duyguları nasıl yok olur?

***

Hasta yatağımda, tam yarım saat, atv'nin haberlerini dinlemek zorunda kaldım. Tam yarım saat, arka arkaya cinayet ve saldırı haberleri.

Öfke.

Öfkeyi anlayabiliyorum.

Haksızlığa uğradığını düşünmek.*

Onu da anlarım.

Ya diğer şeyler? Baştaki soruya dönelim yine, o "hasletler" daha hiç gelişemeden kurutuldularsa?