AYNA İNSAN

Üç ayda bir çıkan Ayna İnsan Edebiyat, Kültür ve Sanat Dergisi, sektörde 4. yılındaymış.

17. sayıyı adresime gönderme inceliğinde bulunan Mabelard'a teşekkür ederek yazıma devam edeyim.

Sunuşunda, tıpkı bir önceki yazımda bahsettiğim Melamet'teki gibi kapitalizm içinde endüstrileşen edebiyattan bahsediliyor, burada yayınevi ve editörlerin tercihlerinin "piyasa"yı nasıl etkilediğine değiniliyor ve "iyi" edebiyat ya da "iyi satan" edebiyat gerçekten "iyi edebiyat" mıdır sorusunu sorarak cevabın kısa bir zamanda kendiliğinden ortaya çıkacağını, hatta çıktığını bile söyleyerek bitiriyor.

MELAMET'İ OKURKEN....



Dosya konusu "İnsanlar Tüket/il/irken Yazmak"...

Yani, ben de son seneler hep bunu düşünmüyor muyum? Daha iyi, daha güzel yazmak için çabala, uğraş dur. Yırt at yazdıklarını, çiz üzerini cümlelerin, kelimelerin, noktalama işaretlerinin... Bir şeye yarasınlar da hem, hani biraz "bir şey" olsunlar, okunduktan sonra, "iyi" olsun, "edebiyat" olsun, insanın içinden gelen bu garip  (ilk dört öyküm yayınlandıktan sonra hep garipsedim) isteğin, başka insanlar için de bir anlamı olsun... Bir yazınca bir adım attığımı hissedeyim, okuyan için de bir mesafe alış olsun...

Ama ya şu girdabına kapılmak üzere olduğumuz  çok "satan- beğenilen-alkışlanan-üreten(edebiyat ürünleşmesi!)- görünen..." yazar-şair olma çabaları, bu çabaların normalleşmesi, hatta kutsanması filan...

Daha ilk makale bitmeden not aldım yukarıdakileri günlüğüme.