Sınırsız
gibi görünen bir alanın karşısındayım.
"Gibi"
burada bir sıfat kısıtlayıcıdır. Resmî olarak benzerlik edatı dense de adına.
Çünkü ben "sınırsız"ı bilmiyorum. Bilmediğim gibi "havsalam"
da almıyor. Ama sorun değil,
" sınırsız gibi" benim için yeterlidir.
Şimdiye
kadarki "kısıtlar"ım, yasaklarım,
hepsini tek seferde yok edebilir,
her şeyimi ters yüz edebilirim.
Bu "açık alan"ın varlığı - artık
önüme serilmiş oluşu yahut önüme serili olduğunu fark edişim- beni tuhaf bir
duygu kesifliği içinde bırakıyor. (Hem duygularım,hem duygularımın tuhaflığı
kesif bu arada.)
Bu özgürlük
hissi "yol"dan çıkarıcı bir
şey, bu da önsezilerimden.
haziran.
resim:Beautiful nightmare...by vacuumslayer
yola çıkmadan bilinmez :)
YanıtlaSilKorkuyorummmmmmmmmmmmmm sırrakalem :/ Ama çok heyecanlı :p
Silkorkunun ecele faydası yok :)))
Sil:)) Bindik bir alamete hesabı :)
Silbu sölediklerin bana çok olumlu bişi gibi geldi.
YanıtlaSilyani bu bir şans ki.
:)
yoldan çıkılır girilir yine.
:)
Ooo, monsieur Deep, siz buralara uğrar mıydınız?
SilŞans tabii, lakin bendeniz biraz garantici hatunum, yolun sonunu görmediğim için müteessirim biraz:pp
ha haaaa yolun sonu diye bişi yok.
YanıtlaSilsana kimse garanti veremez.
:)
Tüh, valizlerimi geri boşaltayım bari:p
Silokurken keyif aldım
YanıtlaSilBu cümleyi duymak (okumak yani :)) güzel.
Sil