KUM VE KÖPÜK

Daha dün kendimi,

Uyumsuz titreşimlerle hayatın göğsünde dolaşan

Bir toz zerresi olarak görüyordum;

Bugün ve işte şimdi biliyorum ki,

gök benim, ben kendim;

ve uyumlu toz zerreleri halinde

bu, içimde dolaşıp duran da

hayatın kendisi

***

Kendi uyanışları içinde diyorlar ki,

"Sen ve içinde yaşadığın dünya

Bir kum tanesinden başka bir şey değilsiniz

Uçsuz bucaksız bir denizin

Uçsuz bucaksız sahilinde."

Ben de benim rüyamın içinde

Diyorum ki onlara,

"O uçsuz bucaksız deniz benim

Ve bildiğiniz bütün âlemler de

Kum tanelerinden ibaret

Benim uçsuz bucaksız sahilimde."

***

Yalnız bir kere dilsiz kaldım,

Biri bana "Kimsin sen?"

diye sorduğunda.

***

Ruhumla tenim birbirini sevip de

Evlendikleri zaman

İkinci kez doğdum hayata.

***

Bir kum tanesinin çevresinde

İnşa edilmiş bir tapınaktır,

İnci dediğimiz taş.

Hangi tutku,

Hangi hasret inşa etmiş

Bizim tenlerimizi,peki,

Ve ne tanesi çevresind?

***

Tuhaf,pek tuhaf!

Belli hazlar için duyduğum arzu,

Duyduğum elemlerin de bir parçası.

***

Mutlak hakikatin cahiliyim.

Fakat bu cehaletimin önünde eğiliyorum;

Bu eğilmede saklı benim onurum

Ve ödülüm.

***

Zihnimiz bir süngerdir,

Kalbimiz bir dere.

Tuhaf değil mi, çoğumuz emmeyi seçeriz,

Akıp durmak,çağıldamak yerine?

***

İçinizde tanımlayamadığınız erinçler yahut sebebini bilmediğiniz

Kederler duyduğunuz zaman,

Gerçekte, büyüyen, genişleyen şeylerle beraber

Büyüyor,genişliyor

Ve daha büyük bir benliğe yükseliyorsunuzdur.

***