PİŞMAN

İçindeki denizlerde

masallarını avlayan korsanlara vuruldun

sualini abes buldu müneccimler

ezberlenmiş uçurumların kenarında oynuyordum

gece sır tutan ağzıyla ağaran günü öptüğünde

solmuş bir gülün izi kaldı senden

nisanları isyana çağıran

Nuhun yarası kadar derin

Meryem gibi sakladığın yerlerinde

çıbanlar çıkaran aşkı

kilitledin kalbinin karanlık odalarına

bir bir yırttın hayal perdelerini

çözülmedik kendin kalınca bulmacanda

takvimlerin yabancısı parmakların

şimdi uslanmadan geriye sayıyor günleri

kehribar bir tesbihin tanelerine dokunur gibi.