GECE,NİHAYET...

Ne güzel gülmüşsün o fotoğrafta.Elin dudaklarının üzerinde, sanki açık etmeye utanırmış gibi.

İş gözlerine düşmüş.Geçti artık hepsi der gibi…Geçti artık hepsi,der gibi, düpedüz.Çıkabilirim şimdi karşına, der gibi, düpedüz.

Yaşadım, dermiş gibi,

Öldüm, dermiş gibi,

Sevdim,dermiş gibi,

Döndüm,dermiş gibi,

Sırf sen olduğun için görmene izin verdim gülüşümü,dermiş gibi,

Göz kırpıp hadi gel gidelim,dermiş gibi.*

***

“Gece’yi, Bilge Karasu’yu sevecek miydim? Belki sevmeyecektim. Sevmeyecektim ama O’nda bir başkalık, bir ustalık olacağını seziyordum (sadece hakkında söylenenlerden) ve bu sezgim/söylenenler doğru çıkacak, O’na hakkını teslim edecektim en azından…Şimdi Gece içime akıyor ve ben onu kollarımın arasında tutacağım biri gibi mücessimleştirmek istiyorum.”

27. bölümün başına bunları yazmışım.

Gece’yi, Bilge Karasu’yu sevecek miydim?Ortaokul ikiden beri bu soru kafamdaydı. Yaban,“okuma ödeviydi” ve arkasında Bilge Karasu’nun Gece’si tanıtılıyordu. O tanıtım yazısı,bana, bu kitap için daha büyümedin” dedirtmişti. Sonraları “çetin” bir metin olduğu yönündeki yorumlar…O zaman bu zaman beynin dehlizlerinde ara sıra ortaya çıkardı bu soru. Ta ki Kıvırcık’ın “okumadan yanıma gelme” listesinde arz-ı endam edene kadar. Bir de Şahdamarındaki Deli’nin,Gece’ye olan o coşkun sevgisi ile tavsiyesi birleşince…

Kolay bir metin değil elbet,ama çetin de değil.Sadece kendini vererek okumalısın,uyanık olmalısın,yayılarak okunmasını ben tavsiye etmiyorum. Onu hoşlandığın bir adamı/kadını dikkatle,gözünün içine bakarak dinliyor gibi okumalısın.

II. bölüme kadar dikkatimi acayip çeken ve beni şaşırtan bir şey ise Karasu’nun kimi bölümlerdeki rüyamsı mekân–yol-kır-atmosfer tasvirlerinin benim Timaş’ın çalıp çırptığı kitabımdaki rüya mekânları,yol-kır tasvirlerine benziyor oluşuydu! Yani, dışarıdan birisi ikisini arka arkaya okusa benim Karasu’yu önceden okuduğumu ve etkilendiğimi düşünebilir sanırım!

Şahdamarındaki Deli, her cümlesini çizerek okudum demişti,yanlış hatırlamıyorsam. Her bölümünü çizdim,işaretledim ben de. Ki her bölüm (sonuncusu tek bir cümle) sadece 1 (yazıyla bir) sayfa. Ama yanılmayın, o tek sayfada dünyanın yazısı var.

Gece için internette aradığınızda eminim bu yazıdakinden çok daha fazla şey bulabileceksiniz. Derdim Gece’yi,konusunu,kurgusunu, şusunu busunu anlatmaya çalışmak değil şu anda. İstemiyorum bunu.İstesem de becerir miydim? Büyük ihtimalle becerirdim ama her okurda olacağı gibi anlattığım benim Gece'm olurdu ve de upuzun bir yazı olurdu; bunu yapmak istemedim. Şu şekilde olabilir belki: Gece’yi okumuş ve tercihen beğenmiş birisiyle yüz yüze “mütalaa” etmek. 

 Gece daha uzun sürmeliydi, acele ettim bitmesi için. Tekrar dönmem gerek biliyorum,yarım kalanlar var.

*Uzaktan bu kadarı oluyor,(bütün güzel adamlar yaşamış ve ölmüş!Tüküreyim geç gelinen dünyaya :p)fotoğrafı çeken Levent Kazak sırf bu fotoğraf ile adını ezberletmiştir,haberi ola. (Ama kim bu Levent Kazak, o da ayrı bir kedi merağı konusu bana…)