BİRBİRİMİZDE TANRI'YI TANIMAYACAKSAK; YANİ NE





Hece dergisi, genel yayın yönetmeninin değişmesiyle birlikte tasarımında da değişikliğe gitti.

Daha "güleç" olmuş bu haliyle; hafiflemiş.

Şubat 2015 yani 218. sayısı elimdeki.

Dosya konusu olarak "Romanda şair karakter çalışmaları"nı ele almışlar. Kahraman olarak şairleri seçmiş olan romanları (Nabokov'dan Kundera'ya, Balsac'dan Selçuk Orhan'a... çeşitli yazarların eserleri), bu bağlamda şaire bakışı incelemişler. Güzel yazılar vardı. Ben özellikle S. Nur Başarslan'ın yazısını sevdim. Üslubundan dolayı, yanlış anlamayın, arkadaşım diye değil.

Bu sayıda şiir vardı, öykü hiç yoktu. Sanırım yeni tasarımda öyküler sadece Hece Öykü'de yayınlanacak? Neyse. Bu sayıda usta isimler de vardı ama açıkçası ben Ümit Güçlü ve Hasan Özlen'in şiirlerini beğenebildim:) Hasan Bozdaş'ın Cinnetin Etimolojisi şiiri de bende yer etti.

Açıkçası Hece'de bu sayıyı benim için özel kılan Hasan Ali Toptaş  yazısıydı. Hale Sert yazmış.

Onun ardından gelen dikkatimi çeken yazı bir röportaj: Şair Ahmet Murat'ın son kitabıyla ilgilli söyleşi yapılmış. (Yazı başlığı: Çelişkileri olmayan kimselerin bu şiirlere ihtiyacı yok.) Tasavvufa meraklı olduğum için yazı ilerledikçe  ilgimi çekti. Kitabı merak ettim doğrusu.

Adını duyduğumu hayal meyal hatırladığım bir ismin Murat Kapkıner'in yazısı da Yunus Emre ve Mevlana etrafında döndüğü ve farklı bakış açısından olduğu için ilgimi çekti. Yazarı internette araştırayım dedim; kısaca aykırı bir tip olarak özetlemişler :)) Kitaplarına müracaat yani:) Yazısının başlığını da vereyim:

Suretperestilik ya da Birbirimizde Tanrı'yı Bulmayacaksak; Yani Ne


Derginin yeni formatında dergiye şiir yollayanlara şiirleri hakkında geri bildirimler yapılmaya başlanmış. Önceden böyle bir bölüm yoktu.

Hafif dedikodu içeren Söylemesem Olmaz bölümü de şirin olmuş :pppp


Kuple: Hasan Özlen, Sebeb-i Telhis

bir rüyaymış: çünkü devletin nazarında sevgili değiliz canım
-ayrılmak söyledim

esmer tenli teröristler iken biz ve şiirler okurken zarif'çe
çok sigara içip kahrolsun! kahrolsun! kahrolsun! diyen
aslında kadınlardı en çok cenk ettiğimiz
ve sakladığımız kendimizden
-tebliğ söyledim

anlatmasam da olurdu
evet









Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)