KÜÇÜK ANLATILAR ÇAĞINDA GÜRÜLTÜCÜ AŞK

SESSİZLİK SIR SAKLAMAZ*

Aşk artık gürültücü. Artık aşkın gürültüsünden durulmuyor. Aşkı ruhunda dinlendiren sevgililer yok. Ortalığı telaşa vermek, yakmak,yıkmak,kırmak istiyor aşk. Yok olurken yok etmek istiyor.

Eskinin sessiz ve içli âşıkları nerede şimdi?..

Yaktığımdan daha büyük ateşlerde yandım…
Aşk derdiyle hoşem,el çek tabip ilacımdan…
Mecnun olup çöle düşmeyeceksen
Ne Leyla’yı çağır,ne çölü incit!...
Sen uyuduğunda, kapanan benim gözlerimdi….

Diyen…

Günümüzün aşkları görünmek istiyor…Özlemek istemiyor âşık,hemen kavuşmak istiyor. Çet’leşmek, mesajlaşmak,cep telefonuyla kapsama alanında tutmak, hapsetmek, boğmak istiyor. Aşk beklemeye tahammül etmiyor. Aşık sevmek değil,sevilmek derdinde. Sevilsin, şu karanlık dünyada kendine bir ışık dehlizi açılsın, bu dünyada sevilmeye değer olduğunu birisi kendisine söylesin istiyor.Yücelmek için yüceltiyor,sevilmek için seviyor… “Ne olur beni sev!” diye uluorta bağırıyor. Sessiz bir ağlayışla yapılmadığı için bu çağrı, masum bir yakarı olmadığı için, ötelerden yankı bulmuyor…

Ve aşk, yaramaz bir çocuk gibi tepinip yaygara koparıyor günümüzde…

*Bir Uriaah Heep şarkısıymış

 HİKAYESİZ BİR DÜNYA

İnsan hikâyeler anlatan bir varlık. Hepimiz bu dünyada tutarlı, mutlu sonla biten bir hikâyemiz olsun istiyoruz.Ani yalpalamaları, keskin dönüşleri, savruluşları da o uzun ve bütün hikâye içinde bir yerlere yerleştirmek, boşa yaşamadığımızı kendimize söyleyebilmek derdindeyiz.

Oysa hikâyelein değer yitirdiği, özünün boşaldığı,büyük anlatıların tarihe karıştığı bir dönemde yaşıyoruz. “Aydınlanma öldü,Marx öldü,işçi hareketi öldü ve artık yazar da kendisini iyi hissetmiyor.” diyor bir yazar. Artık hayatlarımıza anlam vermeye ve sorumluluklarımıza bir meşruiyet kazandırmaya devam eden hikâyeler, sadece kişisel hikâyelerimiz. Benliklerimizi kahramanlaştırdığımız hikâyeler yazıyoruz: Kişisel mitler, bizi diğer insanlardan ayıran ve biricik kılan anlatılar…

Küçük anlatılar çağında, hiçbir hikâye hayatın anlamını tek başına açıklamaya yetmiyor…

Fikirsiz adamlar,hikâyesiz adamlardır; zaplarsanız yok olurlar…

2 yorum:

  1. küçük anlatılar üstüne bir şeyler yazarım belki.:)

    YanıtlaSil
  2. Tutmayayım seni usta,yaz tabii ki,faidelenelim:)

    YanıtlaSil

Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)