Bir ayın sonunda
vücudumun yeni durumuna alışmaya başladım. Biraz daha iyiyim. Iyi de olacağım.Kitabımın sevincini yeni yeni yaşamaya başladım.
Geçen hafta sonu, sağ olsunlar yayınevindeki arkadaşlarım bana bir sürpriz kutlama yaptılar. Derginin ofisindeydik. Orada bulunanlarla bir kutlama yapmış olduk pastayla:)
Yeğenlerim de sürpriz kutlama hediyesi yollamışlardı İzmir'deyken. Nasıl hoşuma gitti, ufak bir hediye bile insanın gönlünü nasıl alıyor...
Uzun zamandır kendime hediye almadığımı fark ettim.
Benim jenerasyonum bilir, bizde maddi manevi bir temkinlilik illeti vardır yakamızdan düşmeyen. Necatigil'in o güzelim şiiri nasil da anlatır, Sevgilerde şiiri... hep bir ertelemedir hayat kendimize gelince.
Öyle olmasın.
Kendime hediye aldım, en büyük hediyeyi ise değişerek veriyorum.
Au revoir canlar.
Hayırlı olsun ikinci kitabınız.. Tebrikler.. kaçırmışım. çok az giriyorum bloga. ilk kitabın evdeki kitaplıkta duruyor. Şiirle pek aram olmadığı halde sözünü ettiğin Necatigil şiirini arattım okudum hemen. çok etkileyici.
YanıtlaSilSenin de blogda yaptığın yorum duruyor bende:) Nilüfer şiiri de güzeldir:)))
SilGeçmiş olsun öncelikle, umarım şimdi iyisinizdir :) Blog okuma listem bozuldu galiba ben bu yeni gönderileri şimdi görüyorum :) En son kendime geçen ay sonbahar renklerini üzerinde taşıyan bir atkı aldım, çok mutlu etti beni. Blogdaşlarım sayesinde kendimle ilişkimde de level atlıyorum. :)) Çok sevgiler :)
YanıtlaSilBenim de blog lostemde geçen yılki gönderileri çıkıyor bazı blogların. Blogger'da sorunlar bitmiyor:)
SilTeşekkürler, selamlar.