Füruzan, çok sevdiğim Parasız Yatılı'da şöyle der: ...Tek hayalim pasta yemekti, meğer
ne kıt hayallerim varmış...Fakir, sevgisiz bir kız çocuğunun hayalidir bu pasta....
Şimdi yaşadığımız şu hayata bakıyorum da nasıl da kıt.
Dünyada tecrübe edilebilecek neler neler varken ne saçma, ne kıt şeylerle insanın önünü, ruhunu tıkayan şeylerle dolu! Bir kere insanı kıt insanı beton!
Ekim'in bulutlu gününde işe gelmiş ve gri gökyüzüne bakıp düşünürken şu kısacık ama etkileyici alıntıyla başlayan yazını okumuş biri olarak ne diyebilrim?
YanıtlaSilParasız Yatılı hiç unutamadıklarımdan..ne iyi ettin böyle güzel bir hatırlatma yaptın beton kafa beton yürek olmayayım diye...sevgiler
O kadar kısır döngü bir gündemimiz var ki burnu dışarı uzatıp bakamıyoruz bile. Sabah sabah yine dellenmişim:)
Sil