Tıpkı iki kişilik öyküler gibi...
DERİN GÜRÜLTÜSÜZLÜK*
sakin olmayı öğrendim senden
duru sulara bakmayı
bir ermiş gibi pas tutmuş kapıların ardında
kendimle buluşmayı
sessiz kalmayı öğrendim senden
sevinçlerde ve büyük acılarda
yerine ulaşmayan bir mektup gibi
kendime dönmeyi
soruları cevapsız bırakmayı öğrendim senden
bir budala gururuyla dolaşmayı anılarda
yeri unutulmuş,
hiç umulmayan bir yerde bulunmuş
yanlış ağaçlarda bitmiş yapraklar gibi
yabancılaşmayı
zamanı hissetmemeyi öğrendim senden
küçük hırçınlıklarına yenilirken insanlar
sessizce girdim ve öyle çıktım içinden
ateşler içindeyken
susuzluğumda yangınları içerken
bu derin gürültüsüzlük
senden
Bâki Ayhan T.
* Bu güzel şiir buradaydı: http://mabelard.blogspot.com.tr/
Hakikaten çok güzel....
YanıtlaSilBeğenmene sevindim çok.
SilO kadar denk düşen bir şiir ki bu arada...
Çok denk düşüyor gerçekten , hem de çok....
YanıtlaSilevvet.
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilGüzel mis. Yavaş yavaş şiirler e ısınmaya başlayacam galiba. :)
YanıtlaSilSeçtiğim şiirleri takip edin bayım:)
YanıtlaSil