Bazen,
yaşamanın ağırlığı çöker.
Hangi taraf ağır basacak,
sonuçta? Ölüm mü, onu umursamadan ya da ona razı olarak yaşamak mı?
Araf, cennet ile cehennemim
ortası.
Araf'ın romanı yazıldı, ama
bizim arafımızın değil.
SAÇMA
Böyle yaşayıp giderken…(bebeğinin ateşi çıkıp bütün gece
ağlarken, patronundan zam isteyecekken, karın seni aldatırken, Mali'de halk,
sadece karnını doyurmak istediği için öldürülürken, Beşiktaş taraftarı,
ekranlarda bipli küfürler ederken, o adamın gözlerine bakmaktan kendini
alamazken, sulu köfte yuvarlarken, o mesajı atıp atmamayı düşünürken, tuvaleti
temizlerken…değil, ya da öyleyken…)
Böyle yaşayıp giderken, hayat
sana hiç saçma gelmiyor mu, bir saniyeliğine de olsa?
Gelmeli.
GARİP
Çok garip, bazen, dünyadaki - karşıma çıkan ve
çıkacak olan- bütün insanları, kadın-erkek
hepsini sevebilirmişim gibi geliyor. Kusurlarıyla, oluşlarıyla. Hiç
şaşkınlık duymadan,soru sormadan ve müdahale ihtiyacı hissetmeden.
hayat bazen saçma gelmez mi...işte o anlarda duyumsuyorum yaşadığımı belki de karşı konulamaz bir duygu..
YanıtlaSilbazen de müdahale hissi olmadan tüm dünya insanlarını sevgiyle kucaklayasım gelir riyasız,kendine özgü..bunu söylediğimde hatırladığım tek şey var'karşımdaki insan'tarafından yadırganmak..
Bazen öyle, bazen böyle. Bazen güzel , bazen saçma. Bazen sevgi, bazen öfke.Hiç daima yok, hep bazen işte.
YanıtlaSilGüzel bir yazı,tebrikler:)
Araf,belki de asil ve asi bir duruşun karşılığı..
YanıtlaSilHayat değil,bence bazı hayat tarzları saçma-sapan..!
Ve hiç garip değil.. sevgiyi esirgemenin bir sebebi yoksa..
İnsan hala muamma..!
araf, tarafların barındırdığı çirkinlikleri farkedince kaçılan yer.. budeliçocuk, harika ifade etmiş.. asil ve asi bir duruşun karşılığı..
YanıtlaSilbazen, her şey o kadar saçma o kadar anlamsız geliyor ki..:(
Araf'ı hiç öyle dediğiniz gibi düşünmemiştim...
Silsana jendielceğizlerimle yaptığım bir Nev klibi yolluyorum. :) Bu yazının altına iyigider diye düşündüm :)
YanıtlaSilhttp://studio.stupeflix.com/v/IzsfSVcC7B/