Insanın dönemleri, dönümleri var.
Ve yaşadıkça neler görüyor, öğreniyor... Yeter artık, daha mı, diyesi geliyor bazen. Yaşamanın kendisine bile.
Islak bir yorganın altındayım, başım dışarıda ama kuru da değil; çıktım, çıkacağım diye diye...
Ahmet Hamdi Tanpınar, bir romanına çok güzel başlar, şöyle:
"Uyandım, uyanıyorum...."
Bu güzel roman yarımdır, eksiktir.
Hayatlar da hep öyle. Sadece kimileri eksik bir hayat yaşadığının farkına varamaz, ölüp gidene kadar.
Her şey çok sıkıcı. Nereye gitsem bunu da götüreceğimi biliyorum. Yine de İzmir'e...
Her zamanki seyir: metro, terminal...
Şoför kovboya benziyor. Kel kafalı bir kovboy.
Merhabalar.
YanıtlaSilDönemler ve dönemlerden dönümleri olan eksik bir hayatın kalan yarımlarını düşünecek halde değiliz. Elimize ne geçerse, hemen onu değerlendirmeye bakıyoruz. Yoksa, onu da kaybediyoruz.
Her şey çok sıkıcı ama yapacak bir şey yok!
Selam ve saygılarımla.
Carpe diem diyoruz artık.
SilKesinlikle yazdıklarına katılıyorum. Bazen öyle dönemler ve dönümler oluyor ki bilmiyorum, bilemiyorum artık.
YanıtlaSilHer şey iyi olsun diye çabalıyorum ama bazen olmuyor maalesef.
İçimizde sıkıntı olunca nereye gidersek gidelim bizimle geliyor.
Her şeye inat iyi ve güzel olacağız, olacak diyorum😊
Moral çok önemli. Sürekli sınanıyoruz, hele de bu ülkede.
SilHiç bir ülkede, bizimkinde olduğu kadar duygudan duyguya, halden hale geçiş yaptıran olaylar olmuyordur, böyle düşünüp dudağımızın kenarına titrek bir gülümseyiş kondurmak en iyisi.
YanıtlaSilİzmir sevgilerini sunuyor sana..
Ne güzel dedin.
SilMerhabalar emeğinize sağlık çok güzel yazı olmuş 🙏 yeni üye oldum buraya 😇
YanıtlaSilBlog dünyasına hoş geldiniz diyelim o zaman. Selamlar.
SilBlog dünyasına hoş geldiniz diyelim o zaman. Selamlar.
Sil