Parayla insan ne çok şey alabilir. Hele de günümüzde. Paran varsa
rahatsındır, çok paran varsa daha da âlâsı.Yatın ve kaptanın var, yatında ahçın bile var. İstediğin zaman koy koy, deniz deniz gezebiliyorsun mesela.
Biraz göbeklendin mi, hop ver parasını, villa gibi yerlerde 1 haftada seni forma soksunlar.
Parmağını mı kestin, profesör gelsin yara bandını yapıştırsın...
En iyi eğitimleri al, en kârlı start-up'ı kur. Sat ve hayatının geri kalanında Londra senin Dubai benim gez falan filan...
Bunları düşünmek, istemek normal ama sonu yok. Olmayana faydası da yok bence.
Yıllar sonucunda şunu öğrendim zaten, hayata 1-0 yenik başlayanlar var. 2-0 da.
Bu yüzden kendi halimdeliğime hayret edenlere ben de hayret ediyorum:)
Sosyal medyada takip ettiğim tek bir "az ünlü" bile yok mesela. Her gün onları görmekle elime ne geçecek yani.
Ben, beni genişletecek şeylere odaklanıyorum şu anda.
Başkalarının hayatlarına değil.
Ayrıca senden üsttekine özenmenin bir manası da yok senden altta olan da var. Eğer emek vererek bir üste çıkabiliyorsan ne ala ama havadan gelsin diyorsan tersi de mümkün. Dediğiniz gibi hayatı ilerletecek şeylere yönelmek en azından bu yönde çabalamak çok mantıklı:)
YanıtlaSilÇok acayip bir hırs ve yetmezlik görüyorum etrafta. Sürekli başkalarına bakmak çok yıpratıcı.
Sil