GÜVENİLİR HİZMETLER
Karanlıkta kalakaldı. Kaldırımda, öylece kalakaldım. Fatih aradığında gel duraktan beni al deseydim keşke. Dükkânlar kapanmış, tabelalarının ışıkları yanıyor sadece. Önce sağa, sonra sola baktı kadın. Bir daha baktık. Tekerlekleri kaldırımdan en az on santim aşağıdaydı. Saat dokuzu geçiyor, kış günü, millet evine çekilmiş.
Sokak lambası yok caddede, varsa ileridedir, ya da daha geride. Kaldırımın yüksekliğini görebiliyorum hiç değilse. Adam sadece sandalyesinin tekerleklerine bakıyor ve kaldırıma. Göz ölçüsü alıyorum. Sonra yine sağına ve soluna; ıssız cadde. Üçüncü kez biraz telaşla baktım ve çaresizlikle baktı. Biraz sağa sürdü tekerleklerini kadın, rampa yok. Geri geri sürdüm tekerlekleri, ı-ıh, burada da rampa yok. Kaldırım on santim yüksek, en aşağı.
İğne atsan düşmez otobüste. Zile zamanında basmıştım ama kapı erken kapandı, inemedim! Bağırmam gerekti: Bi' dakka! Orta kapı! Otobüs durdu, kel yolcu, metal rampayı açıp adamın inmesini sağladı. İndim. Fakat tekrar durduğunda çoktan durağı geçmişti şoför.
Otobüs zoraki kalktığında, tekerlekli sandalyemizde, karanlıkta, rampasız kaldırımın dibinde kalakaldık işte, o, sen, ben. Oysa durağımda inecek, rampa sayesinde kaldırımın üzerinde olacak, kimsenin yardımını istemeden evimin yoluna sapacaktım. Çoğu zaman olduğu gibi.
Çoğu zaman güvenilir hizmetlerdir amme hizmetleri. Hep vaktinde gelen tren, otobüs ve dolmuşlar, hep tam durağında duran otobüs ve dolmuşlar gibi. Çoğu zaman, çoğunca, bazen, belki zaman zaman, ama çoğunca, güvenilirdir.
Çarpıcı. Çoğu zaman öyledirler ama zaman zaman da değiller. Geçen gün engelli rampasını açtığım için şoförden azar işittim. Ben otobüsün içinden yardım olsun diye kaldırdım ve diğer tarafa bıraktım rampayı. İçerden açınca ucunu tutup sakince yere koyamıyorsun çünkü. Ama şoför bey kalkar kendisi dışardan açarmış kibarca, beni payladı. Artık kimseye yardım etmek de istemiyorum gerçekten yıldım.
YanıtlaSilYa, bir de bu yönü var değil mi... iyi bir şey yapmaya çalışınca insanın önünü kesen bir yığın bürokrasi olur ya, onun gibi..
SilAh :)
YanıtlaSilEvet:)
SilSessiz bir kalabalığın kaldırımlarla, rampalarla savaşı. Hikaye kurgu mu, gözlem mi bilemedim. Twitterda flood aracılığıyla hikaye yazan biri vardı @romankaptan, o platform için güzel olurdu diye düşünmeden edemedim.
YanıtlaSilGözlem Enis bey. Tekerlekli sandalyedeki bir kadını indirdi kaptan ama aynen rampasız, durağın ilersinde bir yere. Hemen kalktı gitti otobüs. Ayakta izliyordum. Onun üzerine yazmıştım bu parçayı. Twitter'dan bihaberim :)
Sil