Hemşerim ama günahım kadar sevmedim.
Al gülüm ver gülümlerle, o ihaleyi kapayım bu sektörde tekel
olayım, vergi borcumu ötele, istediğini yazdırayımlarla yaşar gidersin... çıkarın için kullanırsın kalemleri...
Semirirsin...
Dünya tekellerinin ülkedeki kolu bacağı olursun...
Pespayeliklerini akıtırsın süzgeçsiz...
Ödül törenlerinde körler sağırlar birbirinizi ağırlarsınız:
Senin yayınevinin yazarına senin dergin ödül verir, senin dizilerinin
yıldızları kapak olur...
Yer de yersin...
Muhalefet yapıyorum ayağına hakaretlerin, çamur at izi
kalsınların dik âlâsı olursun, cehalet
için mum yakmak yerine sövenlere yer açarsın...
Sonra gün gelir devran döner...
Artık benim borum öter diyenlere el pençe divan durmak
zorunda kalırsın o pis işlerin yüzünden, çünkü
sen kişiliksiz tüccarsın. Böyle el ense çekerler işte...
Satarsın yine kurtulursun, senin gibiler hep sıyırır ama
Çok sesliliğe ihtiyacın son raddeye geldiği zamanlarda
Olan ülkeme olur.
.
.
.
.
Bir gün sonra not: Amaaaan, boşver!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)