İnsanlığı bu hale getiren ne yazık ki bizleriz.. Benlik duygusu biz olmaktan çıktığı için bu haldeyiz.. Ahlaki olarak olgunlaşamayan bireyler ürettiğimiz ve üretilmesine göz yumduğumuz için bu haldeyiz.. Okula çocuk gönderirken eğitiminden çok gösterişinden sözüm ona aktivitelerinden endişe ettiğimiz için bu haldeyiz.. Ama öğretmen çocuğuma bağırmış benim çocuğuma kimse bağıramaz dediğimiz için bu haldeyiz.. Yanlık yaptığında çocuklar görmezden geldiğimiz, başkaları hatalarını gördüğünde üstünü örtmeye çalışıp diklendiğimiz için bu haldeyiz..
Velhasılı kelam çocukken veremediğimiz/alamadığımız ahlakları büyüdükçe anlayacak/sahiplenecek sandığımız için bu haldeyiz. Hepimiz kendi eksenimizde ahlak yaygarası koparıyoruz ama en ufak bir torpile bile koşa koşa gidiyoruz.
Mesela hastanede bir yakınım çalışıyor sıra beklemeden gireyim... // Torpil Mesela şu okul daha iyiymiş adresi/ikametgahı çevresinde gösterelim de o okula alsınlar.. // bir işe yalanla başlamak Mesela mertelerce trafik kuyruğu varken dörtlüleri yakarak/yakmayarak emniyet şeritinden sıyrılmak // Kul hakkı yemek
Yukarıda ki örnekler çocuklarımıza vereceğimiz eğitimde ki en basit çatlaklardır. Bunlar ve bunlar gibi daha nicelerini "aman buda neyki millet neler yapıyor, bir defadan bir şey olmaz" gibi bahanelere başvurarak yaptığımız için bu haldeyiz..
Bu kadar çok ince nokta varken ve biz insanlar bu ince noktala sığamayacak kalınlıktayken ne olacak bu dünya...
İnsanlığı bu hale getiren ne yazık ki bizleriz..
YanıtlaSilBenlik duygusu biz olmaktan çıktığı için bu haldeyiz..
Ahlaki olarak olgunlaşamayan bireyler ürettiğimiz ve üretilmesine göz yumduğumuz için bu haldeyiz..
Okula çocuk gönderirken eğitiminden çok gösterişinden sözüm ona aktivitelerinden endişe ettiğimiz için bu haldeyiz..
Ama öğretmen çocuğuma bağırmış benim çocuğuma kimse bağıramaz dediğimiz için bu haldeyiz..
Yanlık yaptığında çocuklar görmezden geldiğimiz, başkaları hatalarını gördüğünde üstünü örtmeye çalışıp diklendiğimiz için bu haldeyiz..
Velhasılı kelam çocukken veremediğimiz/alamadığımız ahlakları büyüdükçe anlayacak/sahiplenecek sandığımız için bu haldeyiz. Hepimiz kendi eksenimizde ahlak yaygarası koparıyoruz ama en ufak bir torpile bile koşa koşa gidiyoruz.
Mesela hastanede bir yakınım çalışıyor sıra beklemeden gireyim... // Torpil
Mesela şu okul daha iyiymiş adresi/ikametgahı çevresinde gösterelim de o okula alsınlar.. // bir işe yalanla başlamak
Mesela mertelerce trafik kuyruğu varken dörtlüleri yakarak/yakmayarak emniyet şeritinden sıyrılmak // Kul hakkı yemek
Yukarıda ki örnekler çocuklarımıza vereceğimiz eğitimde ki en basit çatlaklardır. Bunlar ve bunlar gibi daha nicelerini "aman buda neyki millet neler yapıyor, bir defadan bir şey olmaz" gibi bahanelere başvurarak yaptığımız için bu haldeyiz..
Bu kadar çok ince nokta varken ve biz insanlar bu ince noktala sığamayacak kalınlıktayken ne olacak bu dünya...
Ne güzel anlattın...
SilNe olacak? Sanırım kötülük hep bir adım önde olacak..