Nerede o eski...

Eskiden, eşyalar, mesela bir saç fırçası, tarak, bir masa, bir komodin, yıllar yılı seninle kalması için yapılırdı.

Bu yüzden özenilerek, çok sağlam olduğu kadar süslenerek, ince bir zevkle, hatta kişiye özel yapılırdı...

Senelerce aynı tarağı kullanırken zamanla onda oluşan yıpranmışlık izleri sana bir şey anlatabilirdi.


Eğer eşyanın sahibi erkenden göçüp gitmişse, geride kalanları bu eşyasına bakıp onu hatırlayabilir, çeşitli düşüncelere dalabilirlerdi. Elinin değdiği olmasından, eşyanın bile bir insandan çok yaşadığına kadar...

Şimdiki yapay, plastik ve kanserojen malzemelerle, kullan at mantığıyla üretilen, sağlam olsa bile estetikten yoksun, kişilikten yoksun eşyalar nerede,  onlar nerede...

Her şey giderek çoğalıyor, tek tipleşiyor, dayanıksızlaşıyor, en pahalı-markalı olanlar bile çocukluğumdaki sıradan mobilya ve diğer eşyalarla karşılaştırılamaz. Nerede dedelerden ninelerden kalan ceviz sandıklar, masalar ve benzerleri ile karşılaştırmak...




Ben de yıllardır heves ettiğim bir dresuar sipariş ettim geçenlerde bir marangozhaneye. Umudum pek yok hayalimdeki (o eski mobilyalar) gibi olacağından ama en azından gösterdiğim fotoğraftakine benzetirler diye umuyorum :) Bir de dünyanın parasını istemiyorlar mı... Bu kez hevesim tutumluluğumu geçti  ama, tamam dedim :)





8 yorum:

  1. Bende yaptırmıştım. Çok hoş oluyor. İnşallah olur istediğin gibi.

    YanıtlaSil
  2. Babannemden kalan bir iki parça var, ablama evlenirsem ben alacağım atışmasını yaparız. Biz evlenene kadar bakımsızlıktan mahvolmazlar inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aman iyi bakın onlara, ileride kıymetini daha iyi anlayacaksınız :)

      Sil
  3. ilk paragraflardan gerçekten etkilendim...

    YanıtlaSil
  4. Eşyalar anılarıyla güzel. Ya da acı verici olabiliyorlar...

    YanıtlaSil
  5. Siyah olana bayıldım. Çok şık, çok zarif. Aynasıyla birlikte ne kadar güzel. Çok haklısınız haziranda kızkardeşim gelecek diye acele mahalledeki dandik bir yerden 4 çekmeceli basit bir şifonyer aldım, kimyasal kokuyordu 3 -4 güne geçer dedi satıcı, 7. aya girdik hala kokuyor kimbilir nasıl kanserojen bir şeyle yapıldı:( geri almaya niyetleri asla yok, dükkanlarına girince Kuran okuyan bir kadınla karşılaşıyorum bazen, milleti dinle kandırmak çok kolay olmuş:( geri almazlarsa kapının önüne koyacağım ve haram edeceğim verdiğim parayı...öyle çok muazzam bir ücret değildi 100 küsur bir şey 150 mi 135 mi unuttum şu an...ama çekmeceleri boş duruyor içine koyduğum kazakları yıkadım hepsine o korkunç zehir gibi koku sinmişti...:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimyasallar, senteik maddeler... hayatımızda ne çok zehir var

      Sil

Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)