Nasıl bir hayal kırıklığı…
Resmen kolu kanadı kırılıyor
insanın.
İnsan gerçekten de sevdiğinin
kusurlarını görmüyor…
Sevdiğini, saydığını,
inandığını sorgulamıyor çoğu zaman.
Tehlikeli oysa,
sorgulamaktan, derinlemesine düşünmekten kaçınmak… Çünkü bir anda tuzla buz
oluyorsun. Hiç beklemediğin bir anda…
Sanıyorsun ki hep öyle ilk
bildiğin gibi kalacak, zaman ilerliyor oysa, insanlar, kurumlar, yönetimler,
dünya…her şey değişiyor oysa…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ölümü görün yazın bir şeyler, üşenmeyin.
E, üşenmeyin dedik ya:)